mi familia

25 yrs since they're joined in holy matrimony..
19 yrs since the family became whole..

not a single event cnt make this family go to rumble..

I AM VERY PROUD OF MY PARENTS!!!

firstly, because i can see how they strive harder and harder everyday for us to survive.. we are not rich.. we dnt own fancy cars.. we dnt evEn haV a single car.. not even a tire.

secondly, because i knw how they love each other and me ofcourse..

thirdly, because they never showed me anything bad at all.. they are d good guys of the story..


MOM:
my mom is an employee.. currently in line for promotion.. i just like it when she tell stories of her work.. her interaction with her co workers.. her high pitched voice screeming from cubicle to cubicle.. (hahaha). her traveling experiences,, i hate to see her cry.. i hate to see her sad.. beacause i feel like crying when she's crying.. i feel sad when she's sad.. i love her so much..

DAD:
my dad is a retired photo lithographer.. he's a n excellent cook.. he shares plenty of my interests.. like,, pets.. (we had have iguanas, snakes,, hamsters,, guineapigs,, dogs cats,, merine fishes,, fresh water fishes,, birds..) food,, there's been a time when i went mad, i min real mad at him..(long story) but i learned how to forgive,, learned how to love again.. i love hm so much.. probably more than he knows..


G . O . N . Z . A . L . E . S
WE ARE ONE, THOUGH WE ARE THREE.

at sa iyong PAGLISAN

isang taon nah dn ang nkklipas mula nung gumuho ang aking mundo,, iyon ang mga panahon n araw araw ang aking pgiyak at pgsusumamong bumalik siya.. pero lahat ng pg susumamo at pagtangis ay hnd nagbunga ng mganda.. napariwara ang buhay ko,, nakalimutan ko ang mga kaibigan ko (na awa nlng ng AMA ay hnd nmn ako nklimutan),, kht ang pgaaral ko ay apektado,,

uumpisahan ko ang istorya dalawang taon ang nkraraan,; pagradweyt plng ako ng hyskul nun. ang totoo, praktis ng gradweytion un, brk namin kaya npgdesisyonan naming pumunta nlng sa net shop (na ngsusulputan plng nung pnhong yon) ngchat ako. pumasok ako s isang room at doon nkipgkwentuhan s kng cno cno.. nkapukaw ng atensyon ko ang isang humihingi ng tulong, hnd nya dw alm ang ggwn nya kceh iniwanan xa ng long term n karelasyon nya at agad itong sumama sa iba,, handa nmn akong tumulong kaso oras n parabumalik sa praktis kya nmn ngkuhaan kmi ng mobile num.

ilang linggo dn ang dumaan bgo ko naisipang gamitin ang numerong naiwan s akin para mkontak xa,, nung una ay nahihiya p ako, takot s kng anong iisipin nya.. pero nkhugot dn nmn ako ng lakas ng loob.. pinadalhan ko xa ng mensahe,, nagulat ako dhl sumagot siya,, gamit ang ibang numero (mgkaiba kc kme ng network provider) ayun,, ngkkwentuhan kme,, sbi nya ayos n dw siya,,

ilang linggo nnmn ang dumaan.. pero iba na ngayon,, lagi na kming my contact s isatisa,, naging parang mgkapatid ang turingan namin,, ang linggo ay naging buwan.. nadaragdagan lng ang mga pngdadaanan namin.. mnsan isang gabi,, ngtanung xa.. "tayo n b??" noong mga panahong iyon pkiramdam ko hnd pa ako hnda.. pero anong ggwn ko?? kmktok n si tadhana.. nagpanic ako at agad siyang pinagbuksan.. kaya, nung gabi dng iyon, nabuo ang isang relasyon nah hindi namin pareho alm kng ano ang ptutunguhan..

ang buwan ay naging taon,, nasa kolehiyo n ako,, siya nmn ay mgtatapos n,, marami rami n ang lambingan n aming pnagdaanan,, ang away n aming sinuong,, may iilang pgkktaon n dn na muntikan kming mgkhiwalay,, ngunit hnd kmi nadaig,, ang totoo,, lalong umusbong ang aming pgiibigan,, laloong uminit ang bawat sandali,, lalong umigting ang aming pnanabik sa oras n muli kming mgkksama.. wla kming kaalam alam na ilang buwan nlng ang itatagal naming gnto..

nagumpisa kming mgkalabuan,, ngkron ng mga 3rd parties,, ngkron ng sangkatutak n conflicts,, ngkron ng samutsaring kontrabida,, silang ngpipilit biyakin ang aming nbuong pgibig.. akala namin mkkpgtagumpay prin kmi.. akala nmin kaya namin ang laban n ito,, pero ngkamali kami,, isang taon at apat n buwan mkalipas ang gbing pngbuksan ko ng pinto si tadhana.. gumuho ang mundo ko.. may klase ako nun.. pgktpos ng klase ko nag mc (maser ng ceremony) p ako s isang seminar.. habang dhan dhan kong ninanamnam ang paglayo niya sa akin.. ang pgkwala ng ntatangi at ngiisang nilalang n minahal ko ng gnun..

akla ko bblik xa..

nagantay ako ng ilang araw..

ilang linggo..

ilang buwan..

hnggang..

isang taon nah dn ang nkklipas mula nung gumuho ang aking mundo,, ang mga panahon n araw araw ang aking pgiyak at pgsusumamong bumalik siya.. pero lahat ng pg susumamo at pagtangis ay hnd nagbunga ng mganda.. napariwara ang buhay ko,, nakalimutan ko ang mga kaibigan ko (na awa nlng ng AMA ay hnd nmn ako nklimutan),, kht ang pgaaral ko ay apektado,,

knalimutan ko n siya.. tinanggal ko na lahat ng bagay n mgppalala skin sknya..

pero nagulat ako,, ng minsan siyang ngparamdam muli,, tumunog ang telepono ko,, hnd ko n hangad n siya ang mgpramdam skin,, kaya nmn laking gulat ko ng numero niya ang lumabas.. (binura ko n ang lahat ng numero n gnamit nya s telepono ko,, pero deep inside kabisado ko nmn) maikli lng ang mensahe nya.. ang sbi lng.. "kmusta n??" hnd ko alm kgn ssgot b ako,,

sumagot ako pgklipas ng ilang araw.. maikli lng dn ang sgot ko,, "ayos lng ako,, ikaw??" pasinungaling kong sambit,, nilagyan ko dn ng tanong s huli para msigurado kong ssgot p siya.. hnd nga dumaan ang isang minuto at sumagot siya.. naging komportable ulit kmi sa isat isa.. naging mgkaibigan ulit kmi,, umabot nnmn sa turingang mgkptid.. pero niliwanag niya n hnggang doon nlng yon.. skin nmn ayos lng.. bsta nnjan siya..

akala ko ayos n ang lahat.. masaya na ulit kme n hnd kame.. masayang mgkapatid.. hnggang sa isang hapon nglalakad ako s mol.. nktnggap ako ng mensahe.. "kaibigan k b nya,, wala n sya.."

HA?!!?!

WALA N SIYA?!?!?!?!

ANO DAW!?!?!?!

mahal ko siya..
un lng..

Unang post

mabuhay ang lahat!!

kaunaunahang post ko po d2..
gs2 q lng malaman ng lahat,
mahilig po aq mgBlog and dis site is paradise for me..

un lng po muna..
u guys should expect more frm me..